بینامتنیت قرآنی در شعر محمدولی دشتبیاضی
|
علی اصغر حبیبی* 1، امیر بهارلو ، مهدی جوان بخت |
1- دانشگاه زابل |
|
چکیده: (18730 مشاهده) |
قرآن کریم به عنوان اصلیترین کتاب دینی مسلمانان در طول 14 قرن، تأثیرهای بسزایی بر ابعاد گوناگون زندگی مسلمانان داشته است. این کتاب آسمانی با عمق معانی و غنای واژگانی، ارزشمندترین منبع دینی الهامبخش نزد هنرمندان مسلمان قلمداد میگردد. در این بین یکی از شخصیتهای گمنام با نام «مولانا محمدولی دشتبیاضی» به عنوان شاعری شیعه از خطه خراسان در سده دهم هجری است که عبارات و معانی قرآنی از اصلیترین دستمایههای شعری او محسوب میگردد. این جستار بر آن است تا از رهگذر تحلیل درونمایههای بنیادی شعر دشتبیاضی و با تکیه بر انواع رابطه بینامتنی چگونگی اثرپذیری این شاعر از معانی، مفاهیم، تصاویر و... قرآن کریم را واکاوی نموده و حدود و ثغور آن را در لایههای پنهان و آشکار شعریاش نشان دهد. نتایج این پژوهش حکایت از آن دارد که دشتبیاضی به طور یکنواخت از قرآن تأثیر نپذیرفته و بیشترین تأثر از قرآن در قصاید اوست. از نظر فراوانی، بینامتنی اشارهای و واژگانی بیشترین بسامد و بینامتنی گزارهای و اسلوبی کمترین بسامد را در دیوان شاعر به خود اختصاص دادهاند.
|
|
واژههای کلیدی: قرآن کریم، شعر، دشتبیاضی، رابطه بینامتنیت، اثرپذیری |
|
متن کامل [PDF 1092 kb]
(2767 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1393/2/1 | پذیرش: 1393/4/23 | انتشار: 1393/6/15
|
|
|
|