قرآن کریم، برترین پیام خداوند و معجزه¬ی پابرجای پیامبر(ص) می¬باشد، که از همان آغاز نزول کانون توجه مسلمانان بوده است و به علت اعجاز¬های بلاغی و هنری¬اش همواره اهل هنر، خصوصا شاعران برای انتقال مفاهیم و اندیشه¬های خود از آن بهره برده¬اند و تصاویر، مفاهیم، الفاظ و عبارات قرآنی را در خدمت بیان اندیشه¬های شاعرانه¬ی خود قرار دادند. توجه ویژه¬ی شاعران و ادیبان به آیات نورانی این کتاب و معارف و مبانی و احکام دلپذیر آن بستری را فراهم کرده است تا شاعران و نویسندگان مسلمان برای نمایش دوباره¬ی زیبایی¬های هنری و جلوه¬های اعجاز آن کوشش¬های زیادی را در شکل¬گیری بسیاری از دانش¬ها اعم از لغت، صرف، نحو، بلاغت، بیان، بدیع، معانی، تفسیر و... آغاز نمایند، و تألیف و تصنیف¬های فراوانی را به رشته¬ی تحریر درآورند. با توجه به تاثیرپذیری زیاد در بین شاعران عربی نگارندگان پژوهش حاضر، برآنند میزان شدت و ضعف این تأثیرات را در دیوان اشعار ابن زیدون اندلسی مورد بررسی قرار دهند. لذا؛ سهولت اشعار و برجستگی الفاظ و عبارات قرآنی در تار و پود اشعار ابن زیدون مشهود است، طوری که انواع تأثیر¬پذیری واژگانی، گزاره¬ای، گزارشی (مضمونی)، تلمیحی، تصویری وسبکی (شیوه¬ای) شاعر مذکور از قرآن کریم در این پژوهش ارائه خواهد شد.