تأثیر قرآن کریم و حدیث در سرودههای شاعران کُرد قابل توجّه است؛ آن چنان که اشعار این شاعران، سرشار از الهامات قرآنی، احادیث قدسی و نبوی و نیز مفاهیم عمیق عرفانی است. سرودههایِ غلامرضاخان ارکوازی- از شاعران نامی کُرد در قرن سیزدهم هجری قمری- سرشار از مفاهیم قرآنی، حبّ اهلبیت (علیهمالسّلام) و نیز مضامین پُربار عرفانی است. ارکوازی مانند برخی از شاعران، نخواسته که تنها با زیور آیات و احادیث اشعار خویش را بیاراید، بلکه کلام الهی و سخنان گهربار ائمه (علیهمالسّلام) با ذهن و ضمیر او عجین شده است. از آنجایی که سرودههای شاعر، به عنوان یک مأخذ ارزنده در پژوهشهای شیعی و عرفانی، میتواند حائز اهمیت باشد، بنابراین در این جستار سعی بر آن است تا به روش تحلیل عقلانی محتوا به اختصار دربارۀ شاعر و زبان شعری او مطالبی ذکر شود، سپس ضمن بیان پیشینۀ تحقیق، تأثیر قرآن و حدیث در بخشی از سرودههای او بررسی شود. نتیجه اینکه شاعر به صورتهای گوناگون ازجمله اقتباس، ترجمه و برآیندسازی از آیات و احادیث تلمیح به داستان پیامبران در سرودههای خود بهره برده است.